افزايش ميزان بقاي مبتلايان به سرطان سينه با ورزش منظم
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۶۱۴۰۹
خبرگزاری آریا-یک مطالعه جدید نشان میدهد که نجات یافتگان از سرطان سینه ممکن است بتوانند زندگی خود را تنها با پیاده روی سریع روزانه افزایش دهند.
به گزارش خبرگزاری آریا، ارزش ورزش منظم از جمله پیاده روی روزانه که اغلب به آن اشاره میشود، به خوبی شناخته شده است. یکی از مزایای بالقوه ورزش برای سلامتی، کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما مشخص نیست که آیا فعالیت بدنی منظم میتواند به افرادی که قبلاً سرطان سینه داشتهاند کمک کند و عمر طولانیتری داشته باشند یا خیر. یافتههای جدید نشان میدهد که این احتمال وجود دارد.
محققان دریافتهاند؛ در میان بیش از 300 زنی که در مراحل اولیه سرطان سینه جان سالم به در بردند، آنهایی که فعالیت متوسطی داشتند 60 درصد کمتر از آنهایی که کم تحرک بودند، در طول دوره مطالعه جان خود را از دست دادند.
بنا بر اعلام مدیسن نت، محقق ارشد از مؤسسه تحقیقاتی کایسر کالیفرنیا، گفت: ورزش با شدت متوسط دارای فواید زیادی برای سلامتی است، از جمله کمک به کنترل فشار خون، قند خون و وزن بدن.
یافتههای جدید نشان میدهد که زنان میتوانند پس از ابتلا به سرطان سینه نیز از این فواید بهره ببرند.
سرطان سینه به خصوص زمانی که زود تشخیص داده شود بسیار قابل درمان است. بر اساس گزارش انجمن سرطان آمریکا زمانی که سرطان فقط به سینه محدود میشود بیماری تشخیص داده میشود و 99 درصد زنان تا پنج سال بعد هنوز زنده هستند.
این مطالعه شامل 315 زن بود که حداقل دو سال قبل، سرطان سینه شان در مراحل اولیه تشخیص داده شده بود. در ابتدا، آنها در مورد عادات اخیر فعالیت بدنی خود گزارش دادند.
به طور کلی، 77 زن دارای فعالیت متوسط بودند، به این معنی که در بیشتر روزهای هفته در فعالیتهایی مانند پیاده روی سریع یا دوچرخه سواری شرکت داشتند. 141 زن دیگر فعالتر در نظر گرفته شدند، زیرا آنها فعالیتهایی مانند دویدن را دوست داشتند، و 97 زن در گروه فعالیت "ناکافی" قرار گرفتند.
در طول هشت سال بعد، 14٪ از تمام شرکت کنندگان در مطالعه جان خود را از دست دادند، اما این میزان در میان زنان فعال به طور قابل توجهی کمتر بود: در هر دو گروه ورزش، میزان مرگ و میر تقریباً 1.3٪ در سال بود، در مقابل در گروه با تحرک ناکافی، این رقم 3.3٪ در سال بود.
البته، تفاوتهای زیادی بین بازماندگان سرطان سینه که به طور منظم ورزش میکنند و افرادی که ورزش نمیکنند، وجود دارد. اما فعالیت بدنی همچنان با کاهش 60 درصدی خطر مرگ در طول دوره مطالعه مرتبط بود.
منبع: خبرگزاری آریا
کلیدواژه: سرطان سینه سرطان سینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۶۱۴۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟
به گزارش صدای ایران از روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کردهاند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.
کارشناسان سالها هشدار دادهاند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش میدهد.
اکنون تیمی از محققان میگویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.
تنها دو ساعت در روز را باید به ورزشهای سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیادهروی سریع اختصاص دهید.
انجام ورزشهای سبک، مانند انجام کارهای خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.
وقتی نوبت به خواب میرسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.
اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیتها را به طور منظم انجام دهند.
دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:
برای نشانگرهای متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته میشود.
این تجزیه و تحلیل طیف گستردهای از نشانگرهای سلامت را در بر میگیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.
البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که میتوانید توصیه میشود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگرها میگذرد.
انجام فعالیتهای بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک میکند.
محققان دادههای بیش از ۲،۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.
آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.
سپس این تیم نشانگرهای سلامت را در میان شرکتکنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.
آنها دریافتند کسانی که نشانگرهای «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظهای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیتهای بدنی صرف میکنند.
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص میدادند.
محققان در مقالهای در مجله Diabetologia افزودند:
بیتحرکی روی سلامت قلب تاثیر میگذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیتهای بدنی صرف میشود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تریگلیسرول و کلسترول همراه است.
با این حال، محققان اذعان کردند که این دادهها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقعبینانه و متعادل» باشد.
ممکن است مشکلاتی در جمعآوری دادهها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیتهای اندازهگیری شده در شرکتکنندگان وجود داشته باشد.
به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت میشد.
این که زمان خود را به جای انجام فعالیتهای بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر میگذارد.
به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.
به همین دلیل است که ما به دستورالعملهای یکپارچهای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.
اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه میشود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکانپذیر نیست. استفاده از زمان باید واقعبینانه و متعادل باشد.
همچنین باید اذعان کنیم که این دادهها توصیهای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرمکننده باشد.
در حالی که محققان محاسبه کردهاند که بزرگسالان به طور ایدهآل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیتهای بدنی سود خواهند برد.
به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.